طراحی ربات های زیستی و کمک به پاکسازی دریاها

دریاها، اقیانوس‌ها و دیگر پهنه‌های دریایی روی زمین به‌شدت طی دهه‌های اخیر آلوده شده‌اند؛ موضوعی است که بقای بسیاری از گونه‌های دریایی را تهدید می‌کند. این آلودگی اشکال مختلف و متنوعی شامل تکثیر پلاستیک‌های خرد و نانو را دربرمی‌گیرد.

پلاستیک‌های خرد و نانوپلاستیک‌ها همانطور که از نام‌شان برمی‌آید ذرات ریز و خطرناکی هستند که از تجزیه پسماند پلاستیک رهاشده در آب، ناشی می‌شوند. این ذرات زیست‌بوم‌ها را آلوده و تخریب‌ می‌کنند؛ برای نمونه موجب تاخیر در رشد ارگانیسم‌ها، کاهش دریافت غذای آنها و آسیب به گونه‌های ماهی‌ها می‌شوند.

فناوری‌های موثر طراحی‌شده برای پاکسازی کارآمد این ذرات کوچک اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا می‌تواند از گونه‌های در معرض خطر و محیط‌زیست‌های آنها حفاظت کند. این فناوری‌ها باید به‌خوبی و با دقت طراحی شود تا از آلودگی و تخریب بیشتر جلوگیری کند و باید با مواد دوستدار محیط‌زیست ساخته شوند.

محققان در دانشگاه فناوری برنو و دانشگاه مندر در کشور جمهوری چک ربات‌های خرد و دوگانه زیستی را طراحی کرده و ساخته‌اند که می‌تواند پلاستیک‌های خرد و نانو را از آب‌های آلوده پاکسازی کند، بدون اینکه موجب آلودگی بیشتری شود. این ربات‌ها مواد زیستی به طور خاص خزه یا جلبک دریایی را با مواد دوستدار طبیعت که به میدان‌های مغناطیسی خارجی (بخش نسبتاً کوچک و متنوع میدان مغناطیسی طبیعی در نزدیکی سطح زمین به خاطر جریان‌های الکتریکی در اتمسفر یا جو بالایی) پاسخ می‌دهند، با هم ترکیب می‌کنند.